برای چی مينويسم

تا حالا هميشه به خودم ميگفتم که تا وقتی که پدر تمام وقت٫ همسر تمام وقت٫ کارمند تمام وقت هستی و اون وسطا درس هم داری ميخونی ديگه جايی برای نوشتن نميمونه. ولی از طرف ديگه هميشه با خودم اين اين کلنجار رو هم داشتم که اين چيزايی رو که توی ذهنمه يه جايی ثبتش کنم. ضمن اينکه اگه راستش رو بخواين يه هدف هايی از اين کار دارم که يکيش بلند مدته و برنامه دقيق ميخواد که به موقعش راجع بهش مينويسم يکيش هم اينه که با کمک هم يادمون بياد و به ياد بقيه بياريم که به نسل ما چه گذشته.

البته بايد از حسين درخشان هم تشکر کنم که منو هل داد توی گود. دمت گرم حسين جان که حضورت نعمت بزرگيه برای نسل ما.