.comment-link {margin-left:.6em;}

بر ما چه گذشت

همه چيز از همه جا و البته خاطرات جوانی ـ عليرضا تمدن

Monday, December 20, 2004

.
بازتاب مطلب زير بعد از گذشت ۴۸ ساعت از زمان انتشار:
دوستان بسيار عزيز روشنفکر و منورالفکر! خرامان قدم زدن شما ا ا ا ا ا ا ا ا ا ا و شماهای ديگر را از کنار اين مطلب در حالی که دست در جيب داشتيد ديديم؛ بی اقراق بايد اضافه کنم که نوای سوت هايتان با ملودی "ای ايران ای مرز پرگهر" بسيار لذت بخش بود و تفرج آفرين.

شما که رفراندوم را امضا کرده ايد! لطفا سوت زنان و دست در جيب از کنار اين مطلب بگذريد

آنهايی که موافقند که يکپارچه شدن قدرت در هر نظامی موجب گسترش فساد و صلب و يا محدود شدن آزادی های فردی و اجتماعی و سياسی می شود دستها را بلند کنند.

آنهايی که موافقند که از نظر عملی و در شرايط فعلی، اصلاح طلبان شامل مشارکتی ها، مجاهدين، روحايون مبارز و تا حدودی کارگزاران با تمام فرصت سوزی هایشان و تمام اشکالاتی که بر آنها وارد است، تنها گروهی هستند که امکان فعاليت رسمی در چهارچوب معيارهای نظام را دارند و می توانند از توتاليتر شدن نظام و غلبه تماميت خواهان بر تمام ارکان حکومتی جلوگيری کنند، دست ها را بلند کنند.

آنهايی که موافقند که پيش کشيدن جدی طرح رفراندم و بحث های مرتبط؛ با هدف اثبات ناکارآمد بودن و عدم توفيق اصلاح طلبان، سبب رويگردانی بيش از پيش توده ملت از اصلاح طلبان خواهد شد، دست ها را بلند کنند.

آنهايی که موافقند طرح ناگهانی رفراندم و بحث های مرتبط به شکلی گسترده چنان که الان هست و درست پيش از انتخابات رياست جمهوری سبب رويگردانی جامعه از انتخابات و در نتيجه پيروزی آسان محافظه کاران ۸۰ درصدی بر اصلاح طلبان ۲۰ درصدی و در نهايت يکپارچه شدن حاکميت خواهد شد، دست ها را بلند کنند.

حال آنهايی که در تمام موارد بالا دست ها را بلند کردند و طرح رفراندم را هم امضا کردند و به هر دليلی از آن حمايت کردند دست ها را بلند کنند.

ای بابا! بد شد که! ولی مشکلی نيست، من يک دوستی دارم که ايميل هايی را که با مذاقش سازگار نيست بی جواب می گذارد و وقتی با اعتراض فرستندگان روبرو می شود می گويد که اصلا چنين ايميلی نگرفته! حالا هم آنها که ترجيح می دهند که اين مطلب را نديده فرض کنند می توانند آرام آرام، بدون اينکه کسی متوجه شود دست ها را بياورند پايين، در جيب کنند و رد شوند. فقط سوت زدن يادشان نرود .

توضيح ضروری
دو گروه مخاطب اين مطلب نيستند. آنهايی که در رويا بسر می برند و آنها که معتقد به براندازی نظام حاکم، به هر شکل ممکن، چه از طريق انقلاب و يا حمله نظامی پدر نوين دمکراسی و مرد سال، آقای بوش هستند.

اين گروه بر اساس تجربياتشان راه براندازی را تبديل نظام حاکم به مشابه رستاخيزی آن در پايان دوران پهلوی ها و يا تبديل آن به حکومت ۱۰۰ درصدی پايان صدام می دانند. بنابراين دو گروه بالا می توانند همچنان به نظريه پردازی خود بر له رفراندم و عليه اصلاح طلبان ادامه دهند.