.comment-link {margin-left:.6em;}

بر ما چه گذشت

همه چيز از همه جا و البته خاطرات جوانی ـ عليرضا تمدن

Saturday, June 05, 2004

از خرداد تا خرداد

به جای مقدمه:

در تاريخ سياسی ايران مقاطع بسياری را ميتوان به ياد آورد که تحولات سياسی شگرفی به دليل وجود مطبوعات ساختارشکن و مستقل پديد آمد. مطبوعاتی که در فضای بسته سياسی دوران خود نقش احزاب سياسی فعال را به عهده گرفتند و سبب ساز جنبش های اجتماعی و حتی انقلاب ها شدند. بسيار بودند افرادی که در راه اين تحولات و به سبب زبان سرخشان، سرهای سبز به باد دادند و بسيار بودن کسانی که جانب عافيت طلبيدند و با به مسلخ کشاندن هزاران هزار پير و جوان خسته از استبداد خود به گوشه ای خزيدند و بازی را به بازيگران سپردند و آتشی افروختند برای سوزاندن ديگران . بسياری ديگر هم بودند که در جهت عکس اين مسير در حرکت بودند. اين گروه همواره و در هر شرايطی در جهت تحکيم پای های استبداد حاکم قلم زده اند هر چند که با مزدگيری از حکام و دولتی بودن روزنامه های شان چه بسا چاره ای هم به جز اين نداشتند.

بايد اذعان کرد که انچه که در طول تاريخ روزنامه نگری ايران رويه بوده همانا روش گروه دوم بوده و آن چه که استثناء بوده ظهور گاه بگاه گروه اول در تاريخ روزنامه نگاری اين سرزمين است. در اين مسير يکصد ساله به نام های زيادی بر ميخوريم. جهاگير خان ، وقايع اتفاقيه ، بهار، مرد امروز، احمد محمود، ميرزاده عشقی ، توفيق، داريوش همايون ، کيهان ، مصباح زاده ،اطلاعات ، رشيدی مطلق ، خاتمی ، کيهان ، دعائی ، اطلاعات ، صابری ، گل آقا ، شريعتمداری، کيهان، نصيری، مرتضی نبوی، رسالت، داور ،جامعه ، توس ، جلائی پور ، شمس ، آفتاب ، عبدی ، سلام، امروز، حجاريان و صدها نام ديگر که یا من نمی شناسم و يا به خاطر نمی آورم.

از اين پس در اين وبلاگ تصميم دارم به صورت مرتب و هر دو يا سه روز يک بار شما را به گذشته ای نه چندان دور ببرم. به يکی از آن مقاطع استثنائی تاريخ روزنامه نگری ايران. به دوره ای که در خرداد ۷۶ نطفه آن بسته شد و با جامعه به دنيا آمد و با توس و آفتاب و آريا و زن رشد کرد و با تعطيلی خرداد و صبح امروز به ديار باقی شتافت. اين مقطع در ميان تمامی استثناهای ياد شده خود يک استثناست؛ به اين علت که با تولد جامعه شيوه روزنامه نگاری؛ هم در سبک و هم در محتوا متحول شد. و اين تحول با صورتی باور نکردنی در تمام سيستم روزنامه نگری ايران تاثير گذشت، حتی در بين آنها که ما روزنامه دولتی و يا سفارشی می خوانيمشان. با من هم راه باشيد برای مرور اين دوره از تاريخ روزنامه نگاری ايران که به دلايل پيشتر ذکر شده همان تاريخ سياسی اين دوران است.

با کليک روی عکسها، آنها را در ابعاد بزرگتر ببينيد.