پاسخ من به پيشنهاد پارسا صائبي برای برگزاری جشن تولد وب لاگ فارسي

پارسای عزيز، دوست نازنين

گفته ای:
"امسال به هر حال تدارک جشنى در اين عرصه مى تواند مقدمه اى باشد براى بازسازى اين شهر که شهردار هم ندارد و ماهيتاً هم نمى تواند داشته باشد. پس کسى جز بنده و جنابعالى و همه دوستان و شهروندان اين دنياى مجازى نميتواند در کار بازسازى و کمک به بهتر شدن آن سهيم باشد و مشارکت کند. نه برنامه کوبيدن فرد خاصى است نه چشم به جيب و جاه و مقام و محفل کسى داريم، نه قصد تحقير کسى را داريم نه قصد صف آرايى و خط کشى هاى تند و تيز. برنامه برنامه آشتى کنان و توجه به مسائل خود اين شهر است و همه دوستان خوش آمدند"

شکی در نيت پاک تو ندارم و مطمئنم که با تمام وجود به آنچه که گفته ای اعتقاد داری. اطمينان داشته باش در صورتی که جوّ موجود در وبلاگ ها به سمت محبت، يکرنگی، رفاقت و فراموش کردن دلخوری های کهنه و کنار گذاشتن کينه ها و کنايه ها و نشر محبت و صفا به جای فحش و تهمت و ناسزا پيش برود، من هم مانند باقی دوستان با تمام وجود در کنار شما روز تولد وبلاگ های فارسی را جشن خواهم گرفت. ولی آنچه با کمال تاسف در طی اين چند روز در وبلاگ برخی از دوستان مشاهده کردم نافی نيت خوب شماست و چنانچه پاشنه وبلاگ دوستان همچنان بر اين منوال بگردد دليلی برای جشن و پايکوبی نمی بينم.

به عنوان مثال به برخوردی که با حسين درخشان در طی چند روز اخير شده اشاره می کنم. می دانيد من خودم هميشه يکی از منتقدين حسين بودم و بسياری از موضع گيری هايش و زبان تندش و تهمت هايی که گهگاه به ديگران می زند را نمی پسندم. دوستانی که اين مطلب را دريافت می کنند و روی سخنم با برخی از آنهاست می دانند که برای تک تکشان با تمام وجود احترام قائلم، ولی بايکوت خبری و در برخی موارد حملات وبلاگی برخی دوستان به يکی از اولين وبلاگ نويسان فارسی که سهم عمده ای در رواج اين ابزار در بين ما داشته را در چنين شرايطی اخلاقی نمی دانم. اميدوارم که دوستان يک مقدار در اين مورد و موارد مشابه تجديد نظر کنند.