دومين جلسه؛ گزارشات و بازتاب ها و توضيحات من

چاپ اول: گزارش آنلاين جلسه
منتقد: گزارش جلسه به همراه فايل صوتی

و نظرات ساير دوستان:
آشپزباشی - مجيد زُهَری - بيژن صف سری - عبدالقادر بلوچ - بیلی و من - سایه آبی - پناهندگی - رک‌گو - سينه چاك - شرتو - رهايی - عشق مرغابی

حرف های مهمی در مورد جلسات برگزار شده و حواشی آن دارم که تا چند ساعت ديگه در ادامه همين پست خواهم نوشت. فقط يک نکته هست که طاقت نميارم تا چند ساعت صبر کنم.

يک يا چند نفر آدم مريض با دزدی هویّت و کامنت گذاشتن در وبلاگ های ديگران می خواهند به حساب خودشان ناصر را بی اعتبار کنند. پيغامی برای اين ها دارم.

ببينيد! ما حضور شما را در کنار ناصر و ناصرها لازم و ضروری می دانيم و به بودن شما اهميت می دهيم. اصلا بدون شما بسياری از مفاهيم در اين فضای مجازی و اين وبلاگستان فارسی بی معنا خواهد بود.راستش من کم کم داشت حوصله ام سر می رفت. چقدر آدم های بافکر، بافرهنگ، بی عقده، با سواد، با شعور! ديگه حوصله ام از ناصر هم داشت سر می رفت. داشتم کم کم فکر می کردم نکنه همه، اينجا، تو اين دنيای مجازی اينجوريند. ولی خدا را شاکرم که شماها هستيد و بودن شماست که کمک می کنه من قدر دوستانی مثل ناصر را بدانم و به داشتن شان افتخار کنم. از برکت وجود شماست که مفاهيمی چون عشق و رفاقت و صداقت و خدمت به همنوع و در يک کلام انسانيت هيچ گاه منزلت خود را از دست نمی دهد.اگر من و باقی دوستانم ديروز که شما نبوديد انقدر کار ناصر برايمان عادی شده بود که حتی نامی هم از ناصر در تمام مدت جلسه نبرديم. امروز، به برکت حضور شما، ياد بيست سی تا ايميل مفصلی افتادم که اين عزيز در طول هفته قبل برای ما فرستاد تا بتونيم جلسه دوم را به بهترين نحو برگزار کنيم و خودش هم در تمام مدت زمان جلسه سکوت کرد. آره! بودن شما کمک کرد که من به ياد دوست عزيزم بيفتم، به خاطر داشتن چنين دوستی به خود ببالم و ارزش کار بزرگش برای من و ديگر دوستانم ده ها برابر بشه. می بينيد چه قدرتی داريد؟ خود را دست کم نگيريد و قدر خود را بدانيد. اميد دارم که هر روز پر رنگ تر از ديروز عقده گشايی کنيد و نفرت بدرانيد تا مفهوم عشق هر روز برای من پر رنگ تر از ديروز شود.

در ضمن همانطور که ده ها بار در جاهای مختلف تقاضا کرديم لطفا کسانی که مايل به همکاری در مديريت جلسات پالتاک هستند به من ايميل بزنند تا ترتيب حضورشون داده بشه. به هر حال من تصميم دارم که ديگر در جلسات به عنوان ادمين حضور نداشته باشم. البته در پشت صحنه هر کاری از دستم بر بياد می کنم. از اول هم قرار نبود که همه کارها به وسيله يک گروه خاص انجام بشه. باز هم ميگم ما فقط شروع کرديم ولی اتاق گفتگو متعلق به همه وبلاگ نويسانه و دوستان بايد دست بالا بزند و با احساس مسئوليت همکاری کنند.