پيشنهادی وقيحانه در تاييد يک پيشهاد خوب

مجتبي سميع نژاد

پشنهاد عليداد را در وبلاگ خورشيد خانم خوندم. به نظر من اين ايده خوبيه به دليل اينکه هم عمليه و هم می تونه واقعا موثر باشه. فقط چند اشکال هست:

يکی اينکه به فرض حمايت وبلاگ نويس ها و رای دادن به مجتبی معلوم نيست که نتيجه اين انتخاب کی از طرف گزارشگران بدون مرز اعلام بشه و تا اون موقع معلوم نيست چه بلايی سر مجتبی آمده.

دوم اينکه درسته که اين رای جمع کردن حالت نمادين داره، ولی باز هم شکستن قانون نظرسنجيه و يک جور رای سازی و لوث کردن نفس مسابقه است که می تونه جنبه مثبت کار را کمرنگ بکنه و موجب دلخوری بعضی از نامزد های ديگه اين جايزه بشه.

سوم اينکه خيلی ها از جمله خود من تا حالا رای هامون رابه کسان ديگه به غير از مجتبی داديم و معلوم نيست که الان بشه تعداد رای لازم را برای مجتبی جمع کرد که مثلا از زيتون يا هاله يا حسين جلو بيفته و به فرض عملی بودن هم زمان زيادی می بره.


مادر مجتبي سميع نژاد

حالا پشنهاد من چيه

من نظرم اينه که به جای اينکه انتخاب کننده ها مجتبی را برنده کنند، خود انتخاب شونده ها و يا همون نامزد ها اين کار را بکنند. به اين شکل که با نوشتن يک نامه دسته جمعی با امضای همه نامزدها (تاکيد می کنم همه نامزد ها) به سازمان گزارشگران بدون مرز رسما اعلام کنند که اين جايزه را پيشاپيش تقديم می کنند به مجتبی سميعی نژاد. اين کار چند تا حسن داره:

اول اينکه اگر اين دوستان بتوانند در عرض مثلا يک هفته آينده به توافق برسند و نامه را آماده کنند. می توانيم اميدوار باشيم که حد اکثر تا ده يا پانزده روز ديگه نتيجه نهايی يعنی اعلام برنده شدن مجتبی از طرف اين سازمان انجام بشه. مشخص شدن تکليف اين جايزه پيش از انتخابات رياست جمهوری می تونه خيلی در وضعيت مجتبی موثر باشه. به اين علت که اهرم فشار اين جايزه از يک طرف، به علاوه رقابت کانديداها برای حل کردن مشکل مجتبی و در نتيجه رای بيشتر آوردن از طرف ديگه، می تونه ما رو به هدف نهايی که همون آزادی مجتبی است در ظرف حد اکثر يک ماه آينده برسونه.

دوم اينکه بازتاب رسانه ای اين کار به دليل نحوه انجامش خيلی زياد خواهد بود و مطمئنا هر چقدر که اين سر و صدا ها بيشتر باشه و هر چقدر بيشتر اسم مجتبی به خاطر اين جايزه سر زبان ها بیفته، توجه آدم های درون حکومت مثل شاهرودی را بيشتر به اين مسئله جلب می کنه.


پدر مجتبي سميع نژاد

اين پشنهاد شايد نبايد از جانب من داده بشه، به اين دليل که من نه سر پيازم و نه ته پياز و يک جور هايی پرروئيه که از کسانی که مستحق يک جايزه هستند بخوام که از حقشون به نفع يکی ديگه بگذرند؛ ولی به هر حال به ذهنم رسيد و مجبور بودم که بگم و از بابت اين پشنهاد بی شرمانه از دوستان ذینفع عذرخواهی می کنم. حالا ديگه بسته به خود اين دوستانه که تصميم نهايی را بگيرند. فقط يکبار ديگه تأکيد می کنم که اين کار تنها در صورتی نتيجه می ده که همه اين دوستان بدون استثناء اين نامه را ظرف حد اکثر يک هفته تهيه و امضا کنند.

پی نوشت: همانطور که توی مطلب بالا تأکيد کردم مطمئن باشيد که همه کانديداها کمابيش و بسته به قدرتشون سعی می کنند که از اين فرصت طلايی به نفع خودشون بهره ببرند. اثباتش هم همين عکس های پدر و مادر مجتبی که اينجا می بينيد و مربوط به ديدار گروه خبري خبرگزاری "هاتف" منتسب به رفسنجانی از خانواده مجتبی سميعی نژاده.